فولاد کم کربن (C: ≤0.25٪) که به عنوان فولاد ملایم نیز شناخته می شود، پردازش های مختلف مانند آهنگری، جوشکاری و برش را آسان می کند. معمولا برای ساخت زنجیر، پرچ، پیچ، شفت و غیره استفاده می شود.

فولاد کربن متوسط ​​(0.25٪＜C≤0.6٪) با توجه به کیفیت آن به فولاد ساختاری کربن معمولی و فولاد ساختاری کربنی با کیفیت بالا تقسیم می شود. عملکرد گرم و برش فولاد کربن متوسط ​​خوب است، اما عملکرد جوش ضعیف است. استحکام و سختی بالاتر از فولاد کم کربن است، در حالی که انعطاف پذیری و چقرمگی کمتر از فولاد کم کربن است. مواد نورد گرم و کشش سرد را می توان مستقیماً بدون عملیات حرارتی استفاده کرد یا می توان از آنها پس از عملیات حرارتی استفاده کرد.

فولاد کربن متوسط ​​خاموش شده و حرارت داده شده دارای خواص مکانیکی جامع خوبی است. بنابراین در بین کاربردهای مختلف سطح استحکام متوسط، فولاد کربن متوسط ​​بیشترین کاربرد را به خود اختصاص داده است. علاوه بر استفاده به عنوان مصالح ساختمانی، در ساخت قطعات مکانیکی مختلف نیز کاربرد فراوانی دارد.

فولاد پر کربن (C:> 0.6٪) اغلب به عنوان فولاد ابزار استفاده می شود، با محتوای کربن بیش از 0.60 تا 1.70٪، که می تواند خاموش و تمپر شود. هر چه محتوای کربن بیشتر باشد، سختی و استحکام بیشتر است، اما انعطاف پذیری کمتری دارد. (علاوه بر این، آلیاژهای آهن-کربن با محتوای کربن 2.1٪ تا 4.5٪ معمولاً چدن نامیده می شوند.)